MUZYKA
SARMACKA
Do takiego określenia zawartości płyty upoważnia nas przede wszystkim nawiązanie do sarmackich ideałów: obrony demokracji szlacheckiej (w tym wolnej elekcji), chwały polskiego oręża, mesjanistycznej wizji Polski jako przedmurza chrześcijaństwa. Niektóre pieśni pełne są rubasznego humoru, tak charakterystycznego dla sarmatów. O ścisłej łączności kultury sarmackiej z kulturą zachodnio-europejską przypominają w szczególności utwory instrumentalne, które znajdujemy w rękopisach i drukach muzycznych, zarówno polskich jak i powstałych w krajach Europy zachodniej. Zamieszczone na płycie pieśni miłosne ukazują bardziej intymną sferę życia naszych sarmackich poprzedników. Nie zapominamy też o czysto duchowych potrzebach, prezentując dla równowagi pieśni moralizatorskie, często uczące trudnych prawd również poprzez krotochwilę...
W taki oto zwięzły sposób,
chcemy przybliżyć słuchaczom cząstkę naszego dziedzictwa kulturowego i
zachęcić do podjęcia własnych wędrówek w niezmierzone połacie naszej
kultury.
Aby odsłuchać, należy zgodzić się na otworzenie przez przeglądarkę zawartości aktywnej na stronie. W tym celu, przy otwieraniu strony, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy w polu paska informacyjno-ostrzegawczego przeglądarki, następnie kliknąć w opcję: “zezwalaj na zablokowaną zawartość”. Na koniec potwierdzić swoje zezwolenie poprzez naciśnięcie przycisku “TAK” na ekranie.
Plik muzyczny zawiera fragmenty następujących utworów:
Canario - Giovanni Giorlamo
Kapsberger
ok. 1640 r. (na płycie nr 1)
Słuchajcie mnie wszystkie kraje - muz. Krzysztof Klabon, sł. Stanisław Grochowski, 1588 r. (na płycie nr 6)
Mój Bachmacie - Anonim, XVIII w. (?) (na płycie nr 5)
Gdybym Ci ja miała - Anonim, XVIII w. (?) (na płycie nr 7)
Przestrach na złe sprawy ludzkiego żywota - muz. Anonim, sł. Mikołaj Rej, XVI w. (na płycie nr 3)
Finale - Wojciech Długoraj, ok. 1600 r (na płycie nr 8)
Kot pani matko - Anonim, XVIII w. (na płycie nr 9)
